از اگزوز دیزل برای پراکنده کردن گازهای احتراق و گرم تولید شده از موتور دیزل به مکانی امن در خارج از اتاق پمپ استفاده می شود. مهم است با تامین کننده یا سازنده دیزل پمپ سایز لوله مسیر رفت، فواصل و تعداد زانویی بررسی شود، تا از فشار برگشتی به موتور که از توصیه های سازنده است جلوگیری شود ( طبق اطلاعات سازنده اجراء شود).
الزامات اگزوز دیزل
اگزوز یک موتور دیزلی که محرک پمپ آتش نشانی می باشد، موردی است که اغلب نادیده گرفته می شود. گرمای زیاد خروجی از اگزوز برای افراد خطرناک است و می تواند به گرم شدن بیش از حد اتاق کمک کند. بخش 11،5 از استاندارد NFPA 20 ویرایش 2013، اگزوز موتور را پوشش می دهد و باید به دقت بررسی شود. با این حال، به عنوان نقطه شروع، موارد زیر باید در نظر گرفته شود.
محل تخلیه اگزوز
اولین قدم تعیین محل تخلیه گازهای خروجی است. بخش 11.5.3 از استاندارد NFPA 20 به منظور محل تخلیه اگزوز الزامات عمومی دارد که در جایی تخلیه نکنید که ممکن است به افراد و ساختمان آسیب برساند، یا روی مواد قابل احتراق هدایت شود. اما الزامات خاص بسیار کمی ارائه شده است. ( در استاندارد NFPA 37 الزامات نصب و استفاده از موتورهای احتراق ثابت و توربین‌های گازی) وجود دارد. علاوه بر این، بخش 915.1 کد مکانیک بین‌المللی (IMC) ما را برای راهنمایی به NFPA 37 هدایت می‌کند).
بخش 8.2.3.1 نسخه 2018-37 NFPA همان توصیه عمومی را دارد که سیستم های اگزوز باید در خارج از ساختمان، در نقطه ای تخلیه شود که گازهای داغ، جرقه ها یا محصولات احتراق به یک مکان امن تخلیه شوند.
الزامات منافذ ورودی به خوبی به کدهای مربوط به اگزوز ارجاع داده نمی شوند. این الزامات اعداد سخت تری نسبت به بخش های اگزوز فراهم می کند. بخش IMC 401.4 مستلزم این است که منفذ ورودی دودکش حداقل 10 فوت از هر منبع خطرناک یا مضر دور باشند (اگزوز گازوئیل مضر تلقی می شود).
سایز اگزوز
تصور نکنید که فقط به دلیل اینکه موتور و صدا خفه کن (سایلنسر) اتصال 4 اینچی دارند، باید 4 اینچ را تا قسمت بیرونی اجراء کنید. فشار برگشتی به موتور به دلیل فواصل زیاد تا انتهای لوله اگزوز می تواند باعث عملکرد ضعیف موتور شود. استاندارد NFPA 20 بیان می کند که اگزوز نباید کوچکتر از اندازه خروجی موتور باشد و تا حد امکان کوتاه باشد. بخش A.11.5.2 از استاندراد NFPA 20 راهنمایی عمومی را ارائه می دهد که اگر بیش از 15 فوت خطی (4.5 متر) لوله اگزوز دارید، باید اندازه لوله اگزوز خود را برای هر 5 فوت (1.5 متر) طول اضافی افزایش دهید.
با این حال، به جای استفاده از این قانون کلی، توصیه می کنیم با سازنده مشورت کنید. آنها دارای کاتالوگ های فنی هستند که استفاده از آنها بسیار آسان است، به طوری که هیچ سوالی برای شما باقی نمی ماند.
اگزوز از طریق دیوارها / پشت بام
بدیهی است که شما نمی خواهید اگزوز فلزی 1200 درجه فارنهایت خود را روی ناودانی های چوبی قرار دهید.
بخش 11.5 از NFPA 20-2013 راهنمایی های زیر را ارائه می دهد:
1. سقف قابل احتراق : در نقطه عبور از سقف قابل احتراق توسط ورق های فلزی محافظت می شود که در هر طرف (بالا و پایین) سقف حداقل 9 اینچ گسترش یافته و حداقل 6 اینچ قطر بزرگتر از لوله اگزوز دارند.
2. مجرای دیوار قابل احتراق : ورق های فلزی که قطر آن کمتر از 12 اینچ بیشتر از اگزوز نباشد.
بخش 8.3 از NFPA 37-2018 همچنین برای دمای گازهای خروجی کمتر از 1400 فارنهایت (760 درجه سانتیگراد) قابل استفاده است.
ورق های فلزی اگزوز دیزل - خارجی
بر اساس بررسی اطلاعات فنی داده شده برای برخی از دیزل ها، دمای معمولی اگزوز از 1100 فارنهایت تجاوز نمی کند. (الزامات NFPA 37 اساساً مانند NFPA 20 است).
ورق های فلزی اگزوز دیزل - داخلی
عایق
لوله اگزوز باید با عایق دما بالا پوشانده شود یا به گونه ای دیگر محافظت شود تا پرسنل در برابر آسیب محافظت شوند. همچنین باید شامل حداقل قطعه انعطاف پذیر 12 اینچی مورد نیاز باشد که بین موتور و لوله اگزوز نصب شود.
اگزوز موتور دیزل - بدون عایق
اگزوز موتور دیزل - با عایق